РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Настасься Азарка
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
У цішыні
Ціхія дні. Зорныя ночы.
Цяжкія хмары плывуць над зямлёю.
А перад мною стаяць усё вочы,
Быццам далёка расстаньне з табою...
 
Ціха навокал. Ціха й сумна.
Толькі вароны трывожна крычаць.
Моўчкі гляджу я ў неба бяздумна.
Моўчкі гляджу. Атак цяжка маўчаць...
 
Неба штодзень усё пляча ды пляча
Сьнегам калючым, халодным дажджом.
Сонца нічога мне болей ня значыць -
Лёд не растопіць на сэрцы вагнём...
 
Ціха навокал. Ціха. Так ціха!
І не чуваць мне гамонкі сяброў.
Людзі, скажыце, нашто  гэта ліха?
Ў вас я пытаю. Пытаю бяз слоў...
 
1997.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.